بیماری کرونا، یک ابتلای بزرگ برای جامعه جهانی و از نظر اجتماعی و تمدنی، یک پدیده چندوجهی است که نباید یک وجهه آن غلبه پیدا کند، بلکه باید ابعاد مختلف آن، مورد توجه و دقت قرار بگیرد و با بررسی و تحلیل، به نتایج مطلوب برسد.

همچنین آنچه باید امروز به آن توجه شود، بحث ابتلائات پساکرونایی است که آسیب های احتمالی ناشی از این جریان در آینده، جامعه را دچار چالش و مشکل نکند، مثل مسائل روانی ناشی از استرس بیماری، قرنطنه خانگی و مانوس شدن بیش از حد با فضای مجازی، قطع ارتباطات اجتماعی و گسست های تعاملی و...

این مقدمه ای بود برای این جریان، اما در حیطه عملکردی، ما حوزویان، با توجه به رسالت و نقش اجتماعی که داریم، باید بتوانیم فرصت هایی از این تحدید را به خود و جامعه معرفی کنیم از جمله:

1. تقویت باورهای اعتقادی نظیر معادباوری و خداباوری

2. جهت دهی به اشتغال در فضای مجازی که برنامه های دیگر نظیر مطالعه، ورزش و .... را ترویج کرده تا از بروز مشکلات یکجانشینی پای فضای مجازی و تلویزیون، در امان بمانیم.

3. تذکر و یادآوری توجه به فرامین الهی که اگر در حالت اختیار از آنها سرپیچی شود، باالاجبار وارد این عرصه خواهیم شد، در حالیکه خدای متعال با ویژگی اختیار از انسان ها انتخاب برتر را می خواهد.

4. یادآوری این مطلب بسیار مهم است که تهدید های ظاهری این جریان، فی الواقع یک فرصت خود اندیشی و دیگر اندیشی است. قبلا با اینکه تعاملات اجتماعی داشتیم، اما از نظر اخلاقی، اشکالاتی داشت، بدین صورت که هرچند با دیگران بودیم، اما به فکر خود بوده و منافع خود را بر دیگری ترجیح می دادیم. اما امروز با اینکه گسست اجتماعی ایجاد شده، ولی روحیه جهادیِ کمک خالصانه به دیگران نیز بوجود آمده است. همه در خانه های خود به فکر دیگران هستند و از هیچ خدمتی ولو دعای خالصانه دریغ نمی کنند. این موهبت الهی است که ارتباطات ما می تواند به این واسطه اصلاح اساسی شود.

5. در ظاهر، شعائر و زیارات و تجمعات مذهبی تعطیل شده، اما به نظر می رسد خود این جریان می تواند فرصتی برای عمق بخشی به فهم و درک عمیق خاستگاه های دعا و نیایش توسط فرد باشد.

لذا این تهدید تعطیلی تجمعات مذهبی را به یک فرصت فهم فلسفه دعا و عبادت و معرفت خدای متعال تبدیل نماییم.

6. فرصت و زمینه تعقل و تفکر در مولفه های دینی که دستور به تفکر داده شده، ولی روزمرگی و شلوغی اجتماعی، این فرصت را از ما گرفته بود، امروز فرصت بسیار خوبی است که خود و دیگران را از این موهبت تفکر برخوردار نماییم.