سلام به خانواده گرامي تربيت مدرس

اميد آن كه همواره موفق و سربلند باشيد. ماه رمضان فرصت مغتنمي است كه اگر قدرش را ندانيم و حقش را به جا نياوريم، قطعا ندامت به دنبال دارد.

عزيزان در اين فرصت ميهماني از ميزبان آن چه شايسته است بستانيد. زيرا تعهدي به ما داده نشده كه تا ماه رمضان ديگر اين فرصت را درك كنيم.

آن چه را بخواهيم كه سعادت و آرامش دنيا و آخرت را تأمين كند، خواستن واقعي كه اراده و عزم ماست و رهايي ما از معضلات و موانعي كه ما را از رسيدن به باورها باز مي دارد.

امروز به يكي از موانع در راه رسيدن به اهداف عاليه خود اشاره مي كنيم:

تسويف: بيماري خطرناكي است انسان را به بطالت و وقت گذراني مبتلا مي كند. (سوفِ سوف كردن: كار امروز را به فردا و كار فردا را به پس فردا انداختن است.)

اميرالمؤمنين عليه السلام مي فرمايد: "كُلُّمُعَاجَلٍ يَسْأَلُ الْإِنْظَارَوَ كُلُّمُؤَجَّلٍ يَتَعَلَّلُ بِالتَّسْوِيفِ."(نهج البلاغه، حكمت 285) كساني كه فرصت ندارند به دنبال فرصت هستند و از خدا مهلت مي طلبند تا بندگي و عبادت كنند. و كساني كه فرصت دارند با بهانه جويي كار را به تأخير مي اندازند.

در سخن ديگر اميرالمومنين مي فرمايند: "جاهلكم مزداد و عالمكم مسوف."جاهلان شما به مرض زياده روي و عالمان شما به بيماري تسويف گرفتارند.

 این بیماری، جامعه را از مرز اعتدال و توازن دور و به ورطه افراط و تفریط سوق می­دهد. کار را به وقت مناسب موکول کردن و به دنبال فرصت استثنایی و طلایی گشتن و بهانه تراشی در انجام عمل؛ بیماری است که در صورت شیوع آن جامعه به تعطیلی و تنبلی کشیده شده و در نتیجه به عقب­ ماندگی تمدن اسلامی منجر می­ شود. به عنوان نمونه اگر اصلی­ترین کار برای طلبه و دانشجو که مطالعه و کسب دانش است، به بهانه­ های مختلف به تأخیر ­افتد؛ روزی به بهانه دلتنگی، روز دیگر به بهانه­ ی وضعیت نابسامان اقتصادی و یک روز نیز به بهانه نامطلوب بودن شرایط مطالعه و ...، و بالاخره با امید به این که یک روز مشکلات و معضلات حل می­ شود و دلتنگی­ ها برطرف می­ گردد و امور اقتصادی سامان می­ یابد؛ فرصت­ها را یکی پس از دیگری از دست می­ دهد و عاقبت چاره­ ای جز خارج شدن از حوزه و دانشگاه با دست خالی را ندارد. اما به راستی آیا روزی فرا خواهد رسید که از مشکلات و نابسامانی­ ها و دغدغه­ های ذهنی و فکری خبری نباشد؟! هرگز!!

ادامه دارد...