نام و نام خانوادگی: پری فرجی آقبلاغی      نام رشته: فقه و اصول      موضوع: بررسی احکام فقهی و حقوقی صغیر در ارتباط با کنوانسیون حقوق کودک      استاد راهنما: حجت الاسلام و المسلمین اسماعیل نعمت اللهی      استاد مشاور: حجت الاسلام و المسلمین محمد صالح مازندرانی      استاد داور: حجت الاسلام و المسلمین حمیدرضا طوسی      تاریخ دفاع: 92/12/25

چکیده:

حقوق کودکان، یکی از مهمترین حقوقهای انسانی است، زیرا اگر کودکان از مراقبت و حقوق ویژه ای برخوردار نباشند، نمی توانند در سایه این حقوق از صحت و سلامتی روحی و جسمی برخوردار شده و حضوری مفید و کارساز در اجتماع داشته باشند. به همین جهت تلاشهای جهانی در راستای حمایت از حقوق کودک به عنوان آسیب پذیرترین عضو خانواده منجر به تصویب کنوانسیون حقوق کودک مصوب 1989 میلادی گردید که یکی از معاهدات الزام آور در راستای موضوع حقوق کودک است. دولت جمهوری اسلامی ایران، در سال 1372 به کنوانسیون ملحق گردید، مشروط بر این که: مفاد کنوانسیون در هر زمان ودر هر مورد تعارض با قوانین داخلی و موازین اسلامی باشد و یا قرار گیرد از طرف دولت جمهوری اسلامی لازم الرعایه نباشد. این کنوانسیون شامل موضوعات متنوعی از قبیل حق حیات، حق کسب نام و تابعیت، حق نگاهداری و تربیت از کودک، حق آموزش وتحصیل و حمایتهای قضایی و مباحث مربوط به کار کودکان می باشد. لزوم آشنایی با مواد مندرج در کنوانسیون یکی از نکات قابل توجه است. در نوشتار حاضر، برخی حقوقی که در کنوانسیون مطرح شده ابتدا از دیدگاه فقه امامیه و حقوق ایران مورد بررسی قرار گرفته و در ادامه دیدگاه کنوانسیون حقوق کودک مطرح میگردد. با توجه به بررسیهای انجام گرفته در این پژوهش برخی مغایرتهایی بین مفاد موجود در کنوانسیون حقوق کودک با فقه و حقوق اسلامی ملاحظه گردید. باید متذکر شد که از دیدگاه اسلام، حقوق کودک فراتر از مفاد مندرج در کنوانسیون حقوق کودک می باشد. چرا که در دین اسلام همه جوانب زندگی انسان در نظر گرفته شده است از جمله: حق حیات قبل از تولد کودک. بنابراین کنوانسیون حقوق کودک از دیدگاه اسلام نیازمند به برخی اصلاحات است.

واژه های کلیدی: کنوانسیون، حق، کودک، صغیر، طفل، بلوغ