چکیده:

قرآن کریم در بیان اهداف خود از اسلوب­های متنوعی استفاده کرده است. پرسش از مهم­ترین روشهای کسب معرفت و شناخت توحید است، با توجه به اهمیت موضوع استفهام و گستردگی آن در قرآن کریم و توجه به تاثیر آن در فهم صحیح قرآن و جلوگیری از انحرافات تفسیری، گزارشی از پرسش و پرسشگری و نیز آثار و کارکردهای آن در قرآن صورت گرفته است که حاکی از اهمیت و جایگاه پرسش در قرآن است. این اسلوب گویای این حقیقت است که کلام الهی همواره از بلیغ ترین و فصیح ترین سخنان استفاده نموده تا مراد خود را بدون هیچ غموضی و با ساده ­ترین الفاظ که عمیق­ترین معنا را دربر دارد به انسانها برساند.

از شیوه­های رایج استفهامات قرآنی این است که خداوند گفتمانش را در قالب پرسش و پاسخ بین افراد و گروه­های مختلف نظیر خدا، پیامبران و ملائکه و... به تصویر می­کشد که از بین پرسشگران خداوند متعالی بیشترین پرسش را به خودش اختصاص داده و بیشترین استفهامات قرآنی از نوع مجازی است که اغراض مختلف را در بر دارد و او را به فهم عمیق­تر مسائل می­رساند. اطلاعات این تحقیق، بستر مناسبی برای تحقیقات بعدی است که علاقمندان به پژوهش می توانند از آن بهره ببرند.

واژگان کلیدی: قرآن، پرسش، پرسشگری، ادات پرسش