 |
نام و نام خانوادگی: فاطمه بهروز ثانی نام رشته: تفسیر و علوم قرآنی موضوع: راز کاربرد اسماء الهی در پایان آیات قرآن کریم استاد راهنما: حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر حسن رمضانی زیدعزه استاد مشاور: حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر علی اسلامی زیدعزه استاد داور: حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای محمدجواد رودگر زیدعزه تاریخ دفاع: 92/3/29 |
چکیده:
اين رساله با عنوان راز كاربرد اسماء و صفات الهي در پايان آيات قرآن كريم تلاش میکندكه با ارتباط پيوند معنايي كه بين مضمون آيه و اسماء پاياني آيات وجود دارد به راز بكارگيري اسماء الهي در پايان آيات قرآن كريم پي ببرد و همچنين اين تحقيق يكي ازجنبه هاي زيباي اعجاز بياني و بلاغت قرآن كريم را معرفي ميكند. لذا اين تحقيق در رسيدن به این مطلب که کاربرد اسماء و صفات الهی در پایان آیات، حکیمانه و در راستای بلاغت قرآن استدر سه بخش به صورت ذيل طراحي شده است: بخش اول كليات و مفاهيم ، فصل اول آن تحت عنوان كليات و فصل دوم به مفهوم شناسي اسماء و صفات الهي و بخش دوم تحت عنوان بسامد و تبيين اسماء الهي كه از سه فصل تشكيل شده است، فصل اول بسامد اسماءالهي در پايان آيات قرآن كه به میزان و چگونگي ورود اسماي الهي وكاربرد اين اسماء در پايان آيات قرآن به صورت نزول تدريجي در سوره و آيات مكي و مدني پرداخته است، فصل دوم تحت عنوان گونه هاي مختلف كاربرد اسماءالهي در پايان آيات قرآن كريم؛ با اين توضيح كه به صورت هاي بسيط، مضاف و مركب به كار رفته است و همچنين به چينش اسماء الهي و تقدم و تأخرآنها پرداخته است، فصل سوم تبيين اسماء الهي است كه در اين فصل به معنا و مفاهيم اسماء الهي كه پايان آيات به كار رفته، پرداخته است تا با شناخت آنها به معرفت الهي كه مقصود آفرينش است برسند، بخش سوم كه مهمترين بحث اين تحقيق را تشكيل ميدهدتحت عنوان حكمت بكارگيري اسماء الهي در پايان آيات قرآن كريم، فصل اول به تناسب اسماء با فضاي نزول آيه پرداخته و اين فصل راهگشاي تفسير آيات و تشخيص هدف سوره و از راه هاي كشف انتخاب اسماء الهي در پايان آيات قرآن كريم است و فصل دوم به گونه هاي پيوند معنايي پرداخته كه دقت در ارتباط معاني آيات و كشف آنچه از لوازم، ملزومها، علل، معاليل ونتايج مطرح است از آثار دفائن عقول و همآوايي عقل و نقل در رسيدن به معرفت قرآني است و فصل سوم تحت عنوان فلسفه و راز کاربرد اسماء در پایان آیات قرآن است كه دراين فصل با توجه به پيوند معنايي آيات با اسماء الهي ميتوان به حكمتهايي از جمله تثبيت مطلب و تأكيد برآن مطلب توسط اسماء، رسيدن به توحيد، پناهجويي به اسماء الهي، دفع توهم و تخلق به اسماء و رسيدن به كمال الهي و ... اشاره كرد.
واژگان كليدي: اسماء و صفات الهي، پايان آيات، بسامد اسماء، كاربرد اسماء، تقدم و تأخر اسماء، حكمت، پيوند معنايي.
